Λήμνος

Η Λήμνος, με πρωτεύουσά τη Μύρινα, εκτείνεται στο Θρακικό Πέλαγος και ανήκει διοικητικά στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, αποτελώντας το τέταρτο μεγαλύτερο νησί της χώρας σε μήκος ακτογραμμών. Είναι γνωστή από τα ομηρικά χρόνια ως το νησί του Ηφαίστου. Αποτελεί ένα ηφαιστειογενές νησί, κάτι που αποτυπώνεται στο ανάγλυφό της, και της προσφέρει μια πολύ ιδιαίτερη ομορφιά. Παρά την έλλειψη δασικής βλάστησης, η λημνιά γη είναι εύφορη, με τις πεδιάδες της να καλλιεργούνται από τα αρχαία χρόνια. Μάλιστα η αμπελουργία αναφέρεται ήδη στις μυθολογικές αφηγήσεις. Η εξαιρετικά εκτεταμένη ακτογραμμή της, φιλοξενεί αμμουδερές παραλίες, μικρά κολπάκια και ήρεμους όρμους, όλα με πεντακάθαρα νερά, ιδανικά για κολύμπι. Δύο ακόμη στοιχεία για τη Λήμνο είναι οι μοναδικές αμμοθίνες της, οι καλυμμένες από παχιά άμμο εκτάσεις της με αίσθηση ερήμου, όπως και οι εξαιρετικού ενδιαφέροντος υγροβιότοποι και το απολιθωμένο δάσος του Μούδρου, αντίστοιχο εκείνου στο Σίγρι, στη γειτονική Λέσβο.

Η πορεία της Λήμνου στον χρόνο την έχει προικίσει με σημεία ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος – με το βυζαντινό κάστρο να κατέχει περίοπτη θέση – ενώ χαρακτηριστικό στοιχείο  του νησιού αποτελούν οι παραδοσιακοί οικισμοί του με τις περίτεχνες πετρόκτιστες κατασκευές.

Γαστρονομία

Με μακραίωνη καλλιεργητική αλλά και κτηνοτροφική παράδοση, όπως και πελαγίσια νερά, η Λήμνος διαθέτει εξαιρετικές πρώτες ύλες που συνθέτουν μια άκρως ενδιαφέρουσα τοπική κουζίνα.

Το κρασί, με το ντόπιο Λημνιό, να στέκει ως η τοπική ανάμεσα στις άλλες ποικιλίες του νησιού, το θυμαρίσιο μέλι, και τα σιτηρά που κι αυτά καλλιεργούνται για αιώνες, έχουν ξεχωριστή θέση στην παραγωγή της Λήμνου. Ταυτισμένο όμως με το νησί είναι ένα τυροκομικό προϊόν – από τα πολλά της παράδοσης του όπως το κασκαβάλι και το μελίχλωρο – το με Προστευόμενη Ονομασία Προέλευσης καλαθάκι Λήμνου. Το διάσημο προϊόν που έχει λάβει την ονομασία του από τα παραδοσιακά καλαθάκια που χρησιμοποιούνταν για την αποστράγγισή του και του έδιναν το ανάγλυφο σχέδιό του.

Τα σιτηρά της Λήμνου προσφέρουν εξαιρετικά άλευρα, που δίνουν υπέροχα παξιμάδια και γευστικές χυλοπίτες, όπως επίσης και τα φλομάρια με ξεχωριστό το τοπικό μαυραγάνι.

Στα τοπικά πιάτα, συναντάμε αρνιά, κατσίκια και πουλερικά μαγειρεμένα στην κατσαρόλα με κόκκινες σάλτσες ή στον φούρνο. Θαλασσινά, μαλάκια και όστρακα παντρεύονται με ρύζι, κριθαράκι, τραχανά και χόρτα. Ακόμη γευόμαστε διαφόρων ειδών πίτες με ντόπια ζαρζαβατικά και τυριά σαν τη ντόπια τυρόπιτα, τα κλίκια, όπως και τηγανίτες, τα λεγόμενα κατμέρια ή τα μποχτσαδέλια, τα γεμιστά με τυρί πουγκάκια.

Για τη γλυκιά επίγευση, η λημνιώτικη δημιουργικότητα προσφέρει τοπικά λουκούμια, χαλβά και σαμσάδες, τα τραγανά γλυκίσματα από φύλλο γεμισμένα με μπόλικο σουσάμι. Την πρώτη θέση όμως κατέχουν τα βενιζελικά, σοκολατάκια-μπουκίτσες περιχυμένα με γλάσο βανίλιας, που όπως μαρτυρά το όνομά τους, σχετίζονται με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, για χάρη του οποίου τα εμπνευστήκαν οι γυναίκες του νησιού, για να τον τιμήσουν όταν εκείνος το επισκέφτηκε μετά την απελευθέρωσή του το 1912.

Πως να έρθετε

Στη Λήμνο μπορείτε να φθάσετε ακτοπλοϊκά από τον Πειραιά αλλά και την Καβάλα, είτε αεροπορικά με κάποια απευθείας πτήση.