Λέσβος

Η Λέσβος, με πρωτεύουσα τη Μυτιλήνη, είναι νησί του Βορειοανατολικού Αιγαίου που διοικητικά ανήκει στην Περιφέρεια  Βόρειου Αιγαίου. Από άποψη μεγέθους είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας μετά την Κρήτη και την Εύβοια, ενώ από τη σκοπιά του πληθυσμού, είναι το πέμπτο μεγαλύτερο της επικράτειας. Κατοικημένη και αναπτυγμένη από την αρχαιότητα, συνδυάζει με μοναδικό τρόπο πλούσια πανίδα και χλωρίδα, εντυπωσιακή φυσική ομορφιά, περίφημα αξιοθέατα και ξακουστή γαστρονομία. Χρονολογεί την ιστορία της από την αρχαιότητα, συνεχίζοντας την πορεία της στον χρόνο, με αποτέλεσμα σήμερα να συνυπάρχουν αρμονικά αποτυπώματα της μακραίωνης διαδρομής της από την αρχαιότητα, τη βυζαντινή και την οθωμανική περίοδο.

Η Λέσβος συντίθεται από πολλούς οικισμούς, ο καθένας από τους οποίους ξεχωρίζει για τους δικούς του λόγους. Μαζί με την αρχοντική Μυτιλήνη με τα νεοκλασικά και τον αστικό αέρα, ο μεσαιωνικός Μόλυβος, το Πλωμάρι της σαπωνοποιητικής παράδοσης, η Συκαμιά του Μυριβήλη, η παραθαλάσσια Ερεσός, ο Μανταμάδος με τη θρησκευτική του αίγλη και τόσοι άλλοι διαμορφώνουν την ξεχωριστή φυσιογνωμία της.

Στο πέρασμα του χρόνου, η Λέσβος συνδέθηκε με κορυφαίες φυσιογνωμίες των γραμμάτων και των τεχνών και έγινε τόπος όπου άνθισε ο λόγος και ο πολιτισμός. Από την ποιήτρια Σαπφώ και τον ομότεχνό της Αλκαίο, μέχρι τον λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο, και τους πεζογράφους Στρατή Μυριβήλη και Ηλία Βενέζη, αναφέρονται εδώ ενδεικτικά και μόνο, ορισμένες σπουδαίες προσωπικότητες. Ενώ για τον νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη που έλκει από εκεί την καταγωγή του έχει αποδοθεί τιμής ένεκεν το όνομά του στο τοπικό αεροδρόμιο.

Μαζί με την άυλη κληρονομιά της, μεγάλο μέρος της οποίας φυλάσσεται στα πολλά Μουσεία της (Αρχαιολογικό, Βυζαντινό, Teriade κ.ά.), η Λέσβος μπορεί να υπερηφανεύεται για τον ξεχωριστό φυσικό πλούτο της. Καταπράσινη, με πευκοδάση, καστανιές, βελανιδιές, οπωροφόρα και ασφαλώς ελαιώνες στο ανατολικό κομμάτι της, με δύο χαρακτηριστικούς κόλπους – σημεία αναφορά για το νησί, της Καλλονής και της Γέρας, αλλά και με πανταχού παρόντα τα σημάδια της έντονης γεωλογικής ιδιαιτερότητας και της ηφαιστειακής δραστηριότητας στο δυτικό τμήμα της. Το «απολιθωμένο δάσος» στο Σίγρι, το ένα από τα τέσσερα συνολικά πάρκα που διαχειρίζεται το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, είναι η πιο εντυπωσιακή αποτύπωση αυτών των φυσικών διεργασιών, σε ένα νησί που έχει χαρακτηριστεί ως Γεωπάρκο από την UNESCO, με την ηφαιστειακή στάχτη που απλώθηκε προ είκοσι εκατομμυρίων χρόνων να έχει διαμορφώσει ένα μοναδικό σκηνικό «πετρωμένης» φύσης.

Γαστρονομία

H Λέσβος παραθέτει μια απαράμιλλη γαστρονομική παράδοση και κουλτούρα, η οποία αξιοποιεί την εξαιρετική πρώτη ύλη του νησιού τόσο από τη γη όσο και από τη θάλασσα. Αυθόρμητα, αν έπρεπε να περιγραφεί με δύο μόνο λέξεις, αυτές θα ήταν ούζο και λάδι. Και η αλήθεια είναι ότι το νησί, είναι τόσο ταυτισμένο με τους ελαιώνες του και την ελαιοπαραγωγή, αλλά και με το τοπικό ποτό της, που αμφότερα κυριαρχούν στο τοπική κουζίνα. Φημίζεται για τις σαρδέλες της Καλλονής και τα αλίπαστά της, το γεμάτο γεύση λαδοτύρι της, τις χάχλες -τον τοπικό τραζανά σε σχήμα βαρκούλας, τη γλυκιά πίτα της Αγιάσσου. Με μεγάλη κτηνοτροφική παραγωγή, εύφορη γη για κάθε λογής οπωροκηπευτικά και βότανα, αλλά και νερά γεμάτα με πρώτης διαλογής ψάρια, μαλάκια και όστρακα, η μαγειρική στην Λέσβο είναι πολυεπίπεδη και περίτεχνη, είτε πρόκειται για μεζέδες συνοδευτικούς του ούζου είτε για κύρια πιάτα. Κολοκυθολούλουδα γεμιστά τηγανητά ή κολυθανθοί στην κατσαρόλα, σουγάνια (κρεμμύδια γεμιστά), χτένια με πιλάφι, σφουγγάτο στον φούρνο, γκιουζλεμέδες (τυροπιτάκια), χταποδοκεφτέδες είναι μερικά από τα εδέσματα που θα έχει την ευκαιρία να γευτεί κάποιος σε ένα από τα ξακουστά καφενεία του νησιού.

Πως να έρθετε

Η Λέσβος, νησί του ΒΑ Αιγαίου, μπορεί να προσεγγιστεί ακτοπλοϊκά από τον Πειραιά και την Καβάλα, ενώ διασυνδέεται και με άλλα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου και των Κυκλάδων. Επίσης υπάρχουν απευθείας πτήσεις που την συνδέουν αεροπορικά με την Αθήνα.