Τι τρώμε και γιατί στα «εισόδια της Θεοτόκου» (21 Νοεμβρίου)

Κάθε  λαός ακολουθεί  ιδιαίτερα ήθη και έθιμα που καθορίζονται από τον πολιτισμό,  την ιστορία  και  τη  θρησκεία του.  Στην εξέλιξη των χρόνων  τα περισσότερα από αυτά είναι  αποτέλεσμα της μίξης όλων αυτών των επιρροών  και τα αποκαλούμε πια  «τοπική παράδοση».

Στην Ελλάδα, κατά παράδοση λοιπόν,  λίγο πριν  την έναρξη της χειμερινής περιόδου, ακολουθούνται  ορισμένα έθιμα,  για να έχουν  καλή και παραγωγική σπορά.

Μια τέτοια ημέρα είναι και η 21^η Νοεμβρίου, όπου η ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία εορτάζει τα «εισόδια της Θεοτόκου», μια συμβολική  γιορτή  για την πρώτη είσοδο της Παναγίας (Παρθένος Μαρία) στην εκκλησία και την παρουσίαση της ως μελλοντική μητέρα του Χριστού.  Η εορτή συνδέεται όμως  και  με τη σπορά καθώς  ο  λαός θεωρεί την Παναγία, εκτός των άλλων και  προστάτιδα της σοδειάς.

Με αρκετές παραλλαγές σε ολόκληρη την χώρα φτιάχνονται τα «πολυσπόρια»  δηλαδή βρασμένα δημητριακά ανακατεμένα με όσπρια. Μια σούπα, από κάθε είδους καρπούς και σπόρους όπως  σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, κουκιά, ρεβίθια, φασόλια και φακές, αλλά και ξηρούς καρπούς.

Πρόκειται για ένα έθιμο που ακολουθούν τα αγροτικά νοικοκυριά κυρίως κάνοντας μια προσφορά  στην Παναγία και στη γη. Είναι η συνέχεια αρχαίου εθίμου που ονομαζόταν «πανσπερμία», όταν  οι  αρχαίοι Έλληνες  λάτρευαν  τη Δήμητρα ως θεότητα της γεωργίας και της γονιμότητας.

Η προετοιμασία  αυτή της  συνταγής με όποια παραλλαγή  και αν γίνει,  ξεκινά από την προηγούμενη ημέρα  όταν οι πιστοί  πηγαίνουν τους καρπούς, κυρίως το σιτάρι και το καλαμπόκι, στην εκκλησία για να ευλογηθούν.

Ανήμερα της 21^ης Νοεμβρίου, το πρωί, τα  βράζουν  όλα μαζί στην κατσαρόλα. Το μεγαλύτερο μέρος από αυτά θα  αποτελέσουν και  το φαγητό αυτής της ημέρας, ενώ μια  μικρή  ποσότητα  από τους βρασμένους  καρπούς την πετούν στα χωράφια τους για να ευχηθούν καλή σπορά και καλή σοδειά.

Οι βρασμένοι καρποί μαγειρεύονται άλλοτε ως γλυκιά σούπα και άλλοτε ως αλμυρή. Μάλιστα η γλυκιά εκδοχή της καταναλώνεται και ως πρωινό και αποτελείται κυρίως από σιτάρι, καλαμπόκι, σταφίδες, καρύδι, αμύγδαλα, λευκό σουσάμι, λίγο ελαιόλαδο, ζάχαρη και κανέλα.

 Η αλμυρή της εκδοχή που σε πολλές περιοχές ονομάζεται και «μπόλια» είναι το κύριο πιάτο της ημέρας. Το φαγητό που φτιάχνεται κυρίως από ντόπια προϊόντα όπως φασόλια, φακές, ρεβίθια, καλαμπόκι, σιτάρι, κουκιά, φάβα, ρύζι, και όποια άλλα όσπρια, προσθέτοντας ελαιόλαδο  και ξηρούς καρπούς.

Σε μια άλλη εκδοχή  τα  «πολυσπόρια»  δεν τα κάνουν σούπα, αλλά  στους βρασμένους σπόρους προσθέτουν ζάχαρη, σταφίδες και ξηρούς καρπούς και  τα μοιράζουν στον κόσμο.

Τα όσπρια και τα δημητριακά είναι βασικές τροφές της ελληνικής διατροφής χιλιάδες χρόνια.  Η ποικιλία και η αφθονία τους μέσα στα χρόνια έδωσαν έμπνευση για πολλές νόστιμες  και θρεπτικές συνταγές που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της  ελληνικής παραδοσιακής κουζίνας.