Τα ελληνικά ΠΟΠ προϊόντα δίνουν μοναδικό χαρακτήρα σε διεθνείς συνταγές

Από τη Νίκη Μυταρέα – Συγγραφέα, δημοσιογράφο γεύσης και οίνου

«Η ελληνική γαστρονομία έχει βαθιές ρίζες στην παράδοση, προσφέροντας μια πλούσια ποικιλία εξαιρετικής ποιότητας προϊόντων, προερχόμενα από τη γη και τη θάλασσα. Η ποιότητα, η αγνότητα και η γεύση των προϊόντων της έχει εκτιμηθεί εδώ και δεκαετίες από τη διεθνή κουζίνα που έχει αξιοποιήσει ελληνικά συστατικά, μεταμορφώνοντας κλασικές συνταγές και δημιουργώντας νέες γευστικές εμπειρίες. Από τα τυριά, το ελαιόλαδο και το γιαούρτι μέχρι τα αρωματικά βότανα και το κρασί, τα ελληνικά προϊόντα έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι μπορούν να δώσουν έναν μοναδικό χαρακτήρα σε παραδοσιακές διεθνείς συνταγές, προσφέροντας αναβαθμισμένες γεύσεις και σημαντικά διατροφικά οφέλη.

Το ελαιόλαδο, η βάση της ελληνικής κουζίνας και γνωστό για την υψηλή του ποιότητα και τη θρεπτική αξία, μπορεί να αντικαταστήσει το βούτυρο ή άλλα έλαια σε συνταγές προσδίδοντας ένα μοναδικό άρωμα και υγιεινά λιπαρά.  Ένας από τους πιο επιδραστικούς σεφ της γαλλικής κουζίνας, ο Alain Ducasse, που έχει ενσωματώσει το ελληνικό ελαιόλαδο στις haute cuisine δημιουργίες του χρησιμοποιώντας το τόσο σε σαλάτες όσο και σε γαλλικές σάλτσες, έχει σχολιάσει: «Το ελληνικό ελαιόλαδο έχει ισορροπία, πλούτο και καθαρή γεύση που σπάνια βρίσκεις σε άλλα ελαιόλαδα». Ο Nobu Matsuhisa, ο παγκοσμίου φήμης Ιάπωνας σεφ και δημιουργός του εστιατορικού brand Nobu, χρησιμοποιεί το ελληνικό ελαιόλαδο ως βασικό συστατικό σε πολλές από τις συνταγές του. Έχει μάλιστα δηλώσει ότι «το ελληνικό ελαιόλαδο έχει μια καθαρή, φρουτώδη γεύση που συμπληρώνει άψογα το umami των ιαπωνικών υλικών».

Η μεγάλη ποικιλία των ελληνικών παραδοσιακών τυριών, μπορεί να αντικαταστήσει προϊόντα διαφορετικής εθνικής προέλευσης δίνοντας νέα διάσταση στις συνταγές. Αν ανατρέξει κανείς στο συνταγολόγιο φημισμένων και επιδραστικών  ξένων σεφ μπορεί εύκολα να διαπιστώσει ότι η ελληνική ΠΟΠ φέτα κατέχει περίοπτη θέση. Ο Gordon Ramsay την έχει χαρακτηρίσει game-changer” για σαλάτες και μπρουσκέτες ενώ ο Jamie Oliver έχει δηλώσει ότι η φέτα είναι ένα από τα “must-have” τυριά για κάθε κουζίνα. Η Nigella Lawson στα βιβλία της και στις τηλεοπτικές της εμφανίσεις την έχει συμπεριλάβει σε συνταγές, κυρίως σε πίτες, φρέσκες σαλάτες και ψητά λαχανικά.

Το ελληνικό αυγοτάραχο, το «χρυσάφι της ελληνικής λιμνοθάλασσας» θεωρείται εδώ και χρόνια ένα premium gourmet προϊόν που διακρίνεται στα κορυφαία εστιατόρια του κόσμου. Με τη σφραγίδα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (Π.Ο.Π), αναγνωρίζεται ως ένα μοναδικό ελληνικό προϊόν που κερδίζει έδαφος στις διεθνείς αγορές. Ο βραβευμένος με τρία αστέρια Michelin σεφ Ιταλός σεφ Massimo Bottura χρησιμοποιεί αυγοτάραχο σε πιάτα ζυμαρικών ενσωματώνοντας το αλμυρό του προφίλ με λεμόνι και ελαιόλαδο.

Ο κατάλογος των επιδοκιμασιών και των προτιμήσεων για τα ελληνικά προϊόντα δεν εξαντλείται εύκολα. Το ελληνικό γιαούρτι είναι συνώνυμο της ποιότητας στις αναφορές των σημαντικών συντελεστών της διεθνούς κουζίνας. Οι ελιές Καλαμών χρησιμοποιούνται σε πολλές διεθνείς κουζίνες, από την ιταλική μέχρι τη λατινοαμερικάνικη fusion γαστρονομία. Τα βότανα όπως η ρίγανη, το θυμάρι, το δεντρολίβανο μπορούν να  προσθέσουν ένταση σε μαρινάδες, σάλτσες και ψητά κρέατα. Η μαστίχα Χίου μπορεί να προσφέρει διαφορετική διάσταση σε μια σειρά από επιδόρπια γλυκά. Το μέλι κερδίζει κατά κράτος την ζάχαρη όπου και αν χρησιμοποιηθεί, ενώ τα ιδιαίτερα ελληνικά κρασιά και αποστάγματα  έχουν αρχίσει να κάνουν αισθητή την γαστρονομική τους παρουσία στις διεθνείς κουζίνες.

Η πλούσια γαστρονομική κληρονομιά της Ελλάδας δεν περιορίζεται μόνο στην τοπική κουζίνα. Η χρήση ελληνικών προϊόντων σε διεθνείς συνταγές αναδεικνύει νέες γευστικές διαστάσεις και προσφέρει υγιεινότερες επιλογές. Είτε πρόκειται για μια ιταλική μπρουσκέτα με φέτα και ένα σεβίτσε με ελαιόλαδο είτε για  ένα αμερικανικό cheesecake με ελληνικό γιαούρτι ή μυζήθρα, η παρουσία των ελληνικών συστατικών μπορεί να μετατρέψει το κάθε πιάτο σε γαστρονομική εμπειρία. Με αυτόν τον τρόπο, η ελληνική παράδοση αναδεικνύεται ως αναπόσπαστο κομμάτι της παγκόσμιας γαστρονομίας».

Οι θέσεις που διατυπώνονται στο παρόν άρθρο αποτελούν προσωπικές απόψεις του συγγραφέα και δεν προωθούν θέσεις ή απόψεις του ΥΠΑΑΤ.