Η Ρόδος, ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων. Για την ακρίβεια αποτελεί το μεγαλύτερο νησί τους, το τέταρτο μεγαλύτερο της Ελλάδας και το ένατο όλης της Μεσογείου. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό Αιγαίο και στα δυτικά βρέχεται από το Αιγαίο Πέλαγος, ενώ στα ανατολικά από τη θάλασσα Ρόδου. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Πόλη της Ρόδου ή Παλιά Πόλη όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι. Εδώ, συγκεντρώνεται και το μεγαλύτερο ποσοστό των μόνιμων κατοίκων -είναι από τα πολυπληθέστερα νησιά της χώρας- αλλά και το ενδιαφέρον κάθε επισκέπτη. Εντός των τειχών της συναντάμε την Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου, το σπουδαιότερο αξιοθέατο του νησιού, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, με το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου να στέκεται επιβλητικό, ορίζοντας απόλυτα το «νησί των ιπποτών». Το όνομά της παραπέμπει στο «ρόδο», το ομώνυμο λουλούδι που αποτελεί άλλωστε και σύμβολό της σε πολλές περιπτώσεις όπως για παράδειγμα σε παλιά της νομίσματα. Η βυζαντινή αρχιτεκτονική της Μεσαιωνικής Πόλης δεν συναντάται στα παραδοσιακά χωριά της Ρόδου που διακρίνονται για την ρουστίκ προσωπικότητά τους με λευκά σπιτάκια και γραφικά σοκάκια. Μετά την Παλιά Πόλη, βέβαια, «τα φώτα», πέφτουν στην Λίνδο, με την αρχαία ακρόπολη και την όμορφη παραλία της. Το πανέμορφο χωριό, δεν αποτελεί άδικα ένα από τα πιο δημοφιλή σποτ, αφού συνθέτει έναν γραφικό προορισμό, σαν ανεξάρτητο από το υπόλοιπο νησί. Καλντερίμια, λευκά σπιτάκια, ρομαντικές αυλές και βουκαμβίλιες έρχονται να παντρευτούν αρμονικά και να μαγέψουν τον επισκέπτη. Δυνατό χαρτί της Ρόδου είναι φυσικά οι παραλίες, που έχουν έκταση πολλών χιλιομέτρων, κρυστάλλινα νερά, πολλές παροχές για θαλάσσια σπορ και συχνά μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Η Τσαμπίκα,  η Αντονι Κουίν, η Αφάντου, η Πλάκα, η Αγαθή, η Παραλία Λίνδου, ο Αγιος Παύλος είναι ένα μικρό δείγμα αυτών. Η Ρόδος προσφέρει απλόχερα σπουδαία ιστορικά και φυσικά μνημεία στον επισκέπτη όπως για παράδειγμα η Κοιλάδα των Πεταλούδων αλλά και αναρίθμητα αξιοθέατα όπως οι Πηγές Καλλιθέας.

Γαστρονομία

Η ροδίτικη κουζίνα εμφανίζει στοιχεία από Ευρώπη, Ασία και Αφρική σε συνταγές και τεχνικές της, ωστόσο αναμφίβολα αυτό που υπερβαίνει όλων είναι η μεσογειακή της διάσταση. Η ελιά διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή των κατοίκων μιας και το έδαφος είναι ιδιαίτερα γόνιμο για την καλλιέργειά της και προσφέρει απλόχερα εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο. Στο νησί σημαντική θέση καταλαμβάνει το σιτάρι, και κατ’ επέκταση τα ζυμαρικά όπως ο τραχανάς και οι χυλοπίτες αλλά και το πλιγούρι από σιτάρι που συναντάμε σε τοπικές σπεσιαλιτέ. Φυσικά, από τα τοπικά προϊόντα δεν λείπει το κρασί, με διάφορες ποικιλίες οίνου να παράγονται σε περιοχές με υψηλό υψόμετρο και να κερδίζουν τις εντυπώσεις.

Το κύμινο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα πιάτα του νησιού και χρησιμοποιείται απλόχερα. Κάτι που συναντάται αποκλειστικά στο νησί των Ιπποτών είναι η χρήση του δημοφιλούς φυτού κυκλάμινου στην κουζίνα. Από τα φύλλα του φτιάχνονται πεντανόστιμοι ντολμάδες, ενώ από την «καρδιά» του, γλυκό του κουταλιού που δεν θα δοκιμάσετε πουθενά αλλού στον κόσμο. Πιάτα που είναι δημοφιλή είναι οι γλιστρίδες και τα χόρτα τσαγαριστά, το κοτόπουλο με πλιγούρι, , τα πιταρούδια, τα ψάρια με τραχανά, οι καραβόλοι (σαλιγκάρια που μαγειρεύονται με διάφορους τρόπους, με τον πιο συνηθισμένο αυτόν με κόκκινη σάλτσα που θυμίζει στιφάδο ή με πλιγούρι) και η διάσημη λακάνη ( κατσικάκι που μαγειρεύεται σε πήλινο σκεύος στον φούρνο ανακατεμένο με ρεβίθια, χοντρό και μπόλικο κύμινο). Από γλυκά τοπικά εδέσματα τα μελεκούνια είναι το πιο γνωστό και περιζήτητο γλυκό. Θυμίζει παστέλι στην όψη, ωστόσο είναι μαλακό και μη τραγανό, με βασικά συστατικά του το σουσάμι, το αμύγδαλο, και αρκετά μυρωδικά όπως η κανέλα και το γαρύφαλλο. Οι ταχινόπιτες, οι μαντινάδες (ροδίτικα ξεροτήγανα) και ο πελτές καϊσι δηλαδή ο πελτές βερίκοκου είναι μερικά ακόμα τοπικά γλυκά.

Πώς να έρθετε

Η Ρόδος ανήκει στα Δωδεκάνησα και μπορεί να προσεγγιστεί εύκολα είτε με πλοίο από το λιμάνι του Πειραιά, είτε με αεροπλάνο.