H διασημότερη των Κυκλάδων -κι όχι μόνο-, το νησί που έγινε παγκόσμιο brand πολύ πριν αναπτυχθεί ο τουρισμός στην Ελλάδα συνολικά. Η Μύκονος, αν και γειτόνισσα της Δήλου που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον κάθε λάτρη της ιστορίας και της αρχαιολογίας, έχει να μας δώσει ελάχιστα και πολύ συγκεκριμένα ιστορικά δείγματα (όπως ο νεολιθικός οικισμός της Φτελιάς και τα Διβούνια), ενώ στους ιστορικούς χρόνους εντοπίζονται σπάνιες αναφορές. Παρόλ’ αυτά φιλοξενεί ενδιαφέροντα μουσεία όπως για παράδειγμα το Αρχαιολογικό, το Ναυτικό και το Λαογραφικό. Η μοναδικότητα της Μυκόνου άλλωστε εντοπίζεται κυρίως στην αυθεντική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική της και στις εξωτικές παραλίες που είναι από τις ομορφότερες των Κυκλάδων.

Λευκά σπιτάκια, γραφικές εκκλησίες – με την Παναγία Παραπορτιανή στη συνοικία του Κάστρου να κατέχει ξεχωριστή θέση ιδίως εξαιτίας της μοναδικής της αρχιτεκτονικής- , καπετανόσπιτα -στη Μικρή Βενετία- και βουκαμβίλιες συνθέτουν εικόνες που μένουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη όποιου τις αντικρίσει. Η απόλυτη ομορφιά των Κυκλάδων σε λευκό-μπλε φόντο, ξετυλίγεται στη λαβυρινθώδη Χώρα με τα φρέσκο – ασβεστωμένα σοκάκια. Λέγεται μάλιστα πως οι Μυκονιάτες έφτιαξαν συνειδητά μια πόλη-λαβύρινθο για να κρύβονται με επιτυχία από τους πειρατές. Η Μικρή Βενετία, οι Μύλοι, ο Γιαλός και τα Ματογιάννια αποτελούν τα πιο πολυφωτογραφημένα σημεία, ενώ από χωριά η Μύκονος διαθέτει τη μία και μοναδική Άνω Μερά. Έξω από τη Χώρα, η γοητεία του νησιού απλώνεται στα κρυστάλλινα νερά των άπειρων, διαφορετικών μεταξύ τους, παραλιών, που κατακτούν ακόμα και τους πλέον απαιτητικούς.

Γαστρονομία

Μπορεί το νησί να διαθέτει μια παλέτα άπειρων επιλογών στον τομέα της γαστρονομίας, με παγκόσμια brand εστιατορίων να κατέχουν εξέχουσα θέση στον γευστικό χάρτη της, ωστόσο η Μύκονος δεν στερείται ούτε τοπικών προϊόντων και ντόπιων συνταγών, ούτε σημείων που μπορεί ο επισκέπτης να γνωρίσει και να απολαύσει την παραδοσιακή πλευρά της.

Το καλάθι των προϊόντων του τόπου, γεμίζει με τα ντόπια τυριά (την πικάντικη κοπανιστή, την ήπια τυροβολιά και το δροσερό ξινοτύρι), τα αλλαντικά (τη λούζα και τα λουκάνικα), αλλά και τα αμυγδαλωτά που αφήνουν μια υπέροχη επίγευση πικραμύγδαλου στο στόμα.  Από τα μυκονιάτικα γλυκά, αξίζει επίσης να δοκιμάσει κανείς τα τσιμπητά και τα τηγανητά ραφιόλια – ζύμες με ντόπιο τυρί, μέλι, πορτοκάλι και κανέλα-  που θυμίζουν τα σαντορινιά λυχναράκια και αποτελούν ιδανικό συνοδευτικό της τυροβολιάς αλλά και εξαιρετική επιλογή παραδοσιακού μυκονιάτικου πρωινού. Και από πίτες έχει ο μυκονιάτικος μπαχτσές, με τη κρεμμυδόπιτα και τη μελόπιτα να είναι αρκετές για να πάρει κανείς γερή γεύση παράδοσης, ενώ χαρακτηριστικός μεζές είναι η μόστρα, που αποτελείται από παξιμάδι, ντομάτα και κοπανιστή και οι μαραθοκεφτέδες.

Από τα ντόπια τραπέζια δεν λείπει ποτέ το κυνήγι μαγειρεμένο στην κατσαρόλα, τα θαλασσινά και τα ψάρια και φυσικά η φιλόξενη καλή διάθεση των ντόπιων.

Πως να έρθετε

Η Μύκονος, βρίσκεται στην καρδιά των Κυκλάδων και μπορεί να προσεγγιστεί εύκολα είτε με πλοίο από τα λιμάνια του Πειραιά και της Ραφήνας, είτε με αεροπλάνο.