Γλυκίσματα

Λουκούλλειο γεύμα κάτω από έναν πλάτανο σε κάποιο ελληνικό χωριό και στο τέλος ένα πιατάκι με γλυκό του κουταλιού, συνοδευμένο από ένα ποτήρι παγωμένο νερό. Αυτή η εικόνα θα αποτελούσε το ιδανικό καλοκαιρινό μεσημέρι για πολλούς Έλληνες, αλλά και για τους επισκέπτες που θα ήθελαν να ζήσουν μια αυθεντική ελληνική εμπειρία.

Τα γλυκά του κουταλιού αγαπιούνται από άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα με πολλές περιοχές να έχουν τις δικές τους ξεχωριστές συνταγές. Καρπούζι, νεράντζι, συκαλάκι, βύσσινο είναι μερικά από τα πιο ιδιαίτερα, τόσο σε ιστορία όσο και σε γεύση. Εκείνο όμως που ξεχωρίζει είναι το γλυκό ελιά, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Με μεσογειακά γλυκόπικρη γεύση, η ελιά ως γλυκό του κουταλιού είναι μια τρανή απόδειξη του πώς μπορεί να μετουσιωθεί η ελληνική κουζίνα και πώς φαινομενικά μονοδιάστατα υλικά να μετατραπούν σε φανταστικές παρασκευές.

Τα φρούτα της ελληνικής γης όμως, μπορούν να μετατραπούν και σε λαχταριστές μαρμελάδες, οι οποίες διατηρούνται όλο τον χρόνο και αποτελούν ιδανική επιλογή για πρωινό είτε πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί είτε μέσα σε ένα μπολ με δημητριακά και γιαούρτι. Στην Κέρκυρα, το κουμκουάτ γίνεται μαρμελάδα, αλλά και λικέρ, ενώ στη Βέροια όπως είναι φυσικό την τιμητική τους έχουν τα ροδάκινα, που με την κατάλληλη επεξεργασία μετατρέπονται σε ζηλευτές μαρμελάδες και κομπόστες.

Τα γλυκά του κουταλιού φυσικά αποτελούν διαχρονικά και ιδανικά κεράσματα όταν έχεις καλεσμένους στο σπίτι. Κι αν δε θέλουν κάτι φρουτένιο υπάρχουν πάντα τα σοκολατένια κεράσματα όπως είναι οι καριόκες Ξάνθης με το σκληρό περίβλημα και το μαλακό σαν κέικ εσωτερικό, αλλά και οι πάντα αγαπημένοι εργολάβοι με το αμύγδαλο.

Ξεχωριστή θέση στις καρδιές και τα πιατάκια των Ελλήνων έχουν τα σοκολατάκια υγείας με πορτοκάλι που αγαπιούνται εξίσου από μικρούς και μεγάλους, αλλά και τα φρουί γλασέ, που θα μας θυμίζουν πάντα τα παιδικά μας χρόνια. Αχλάδι, βερίκοκο, σύκο, μανταρίνι, νεραντζάκι ρολέ και πράσινο, γίνονται λαχταριστά φρουί γλασέ και μπαίνουν σε περίτεχνα μπολάκια, όπως αυτά που συνήθιζαν να έχουν οι γιαγιάδες μας στο καλό τραπέζι τους.