Η καινοτομία στην υπηρεσία του περιβάλλοντος

Τη στιγμή που η κλιματική αλλαγή έχει κάνει ήδη αισθητή την παρουσία της μέσω των ακραίων καιρικών φαινομένων σε όλη την Ευρώπη, υπάρχει η ανάγκη υιοθέτησης ενός νέου μοντέλου παραγωγικής ανάπτυξης του αγροτικού τομέα με βάση την επιστημονική γνώση και έμφαση στην τρίπτυχο περιβάλλον-καινοτομία-ανταγωνιστικότητα. Ανάμεσα στις σημαντικότερες περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας αυτή την περίοδο, βρίσκονται η υποβάθμιση των εδαφικών πόρων με εντεινόμενα φαινόμενα ερημοποίησης, ο περιορισμός της διαθεσιμότητας και η ρύπανση υδατικών πόρων, η μείωση της βιοποικιλότητας, και ιδιαίτερα η απώλεια και υποβάθμιση παραγωγικών εκτάσεων λόγω φυσικών καταστροφών, όπως πλημμύρες και πυρκαγιές που εκδηλώνονται όλο και συχνότερα τα τελευταία χρόνια.

Στον μετριασμό των παραπάνω φαινομένων μπορεί να συμβάλλει η εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης. Η οποία είναι μια αναδυόμενη τεχνολογία στον τομέα της γεωργίας. Συστήματα παρακολούθησης των καλλιεργειών σε πραγματικό χρόνο, ανίχνευσης ζιζανίων, εχθρών και ασθενειών και βελτιστοποίησης των αντίστοιχων ψεκασμών, εντοπισμού έλλειψης θρεπτικών συστατικών και αντίστοιχης διαφοροποιημένης λίπανσης, βέλτιστης άρδευσης βάσει επίγειων και εναέριων αισθητήρων, έγκαιρου προσδιορισμού της απόδοσης, αυτόματης συγκομιδής, επεξεργασίας, ακόμα και εμπορίας που χρησιμοποιούν αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης αναδύονται όλο και περισσότερο στην αγορά. Πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι στα επόμενα χρόνια η εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης θα συμβάλλει ιδιαίτερα στους τομείς: α) της πρόγνωσης των καιρικών συνθηκών, β) της πρόβλεψης δυνητικών κινδύνων για τις καλλιέργειες μέσω της συνεχούς παρακολούθησης αυτών με διάφορα μέσα, γ) της ανάλυσης της ζήτησης της αγοράς γεωργικών προϊόντων, απλοποιώντας την διαδικασία επιλογής της πιο κερδοφόρας ανά περίοδο καλλιέργειας και, τέλος, δ) της αυτοματοποίησης των περισσότερων χειρωνακτικών εργασιών.

Η καλλιέργεια και η συγκομιδή των τροφίμων δεν είναι το μόνο ζήτημα όμως. Σε μετασυλλεκτικό επίπεδο, η σπατάλη τροφίμων παγκοσμίως εκτιμάται στο 17%, βάσει των Ηνωμένων Εθνών. Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν μπορεί να συμβάλει άμεσα στην αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού για το ζήτημα αυτό, μπορεί όμως –και προβλέπεται ότι θα το επιτύχει– να συντονίσει ένα ορθότερο σύστημα λήψης αποφάσεων για τη διατήρηση, την τροφοδοσία στις αγορές και τελικά την ανακύκλωση των υπολειμμάτων των τροφών σε μορφή λιπάσματος.