Σύρος

Η Σύρος, η πρωτεύουσα των Κυκλάδων είναι μια γνήσια αρχόντισσα. Τα νεοκλασικά κτήρια της Ερμούπολης, συνυπάρχουν με τη μεσαιωνική Άνω Σύρο, η ορθόδοξη πλευρά με το Ναό Αναστάσεως στην αριστερή κορυφή του νησιού όπως μπαίνεις στο λιμάνι, με τον καθολικό Σαν Τζώρτζη δεξιά στον λόφο, το κοσμοπολίτικο παρελθόν με το παραδοσιακό στοιχείο και τις φτωχογειτονιές.

Η Ερμούπολη, πρωτεύουσα του νησιού αλλά και των Κυκλάδων, αποτελεί ένα κράμα νεοκλασικισμού και κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής. Η κεντρική πλατεία Μιαούλη οδηγεί στα σκαλιά του διάσημου Δημαρχείου, έργο του Γερμανού Τσίλερ, και στο θέατρο Απόλλων, μια μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου. Τα Βαπόρια με τον τρούλο του Αγίου Νικολάου, αποτελουν την αριστοκρατική συνοικία του νησιού, μιας και εδώ μετά το 1830 διαμένουν οι εύποροι πλοιοκτήτες. Ιστορικά, η Σύρος αναπτύσσεται ραγδαία από το 1826 κι έπειτα με το μεγάλο προσφυγικό κύμα από Χίο, Ψαρά, Κρήτη και Μικρά Ασία να την αναδεικνύει σύντομα στο μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Στον αντίποδα, η Άνω Σύρος, με την οχυρωματική αρχιτεκτονική, εντυπωσιάζει με τα γραφικά σοκάκια και την ανεπιτήδευτη ομορφιά της.
Οι παραλίες της Σύρου είναι οικογενειακές, αμμώδης, εύκολα προσεγγίσιμες και συνήθως οργανωμένες. Ξεχωρίζουν ο Γαλησσάς, οι Αγκαθωπές, το Δελφίνι, η Φάμπρικα, ο Φοίνικας, το Κίνι, ο Μέγας Γυαλός, το Αυκάκι, και στην Ερμούπολη η παραλία κάτω από τα Βαπόρια.

Γαστρονομία

Οι αντιθέσεις, μα κυρίως αυτό το αρμονικό πάντρεμά τους, που εντοπίζονται ως κυρίαρχο στοιχείο της γοητείας της Σύρου, αποτελούν χαρακτηριστικό και της γαστρονομικής κληρονομιάς της. Δεν υπάρχει άλλο νησί στην Ελλάδα, όπου οι γευστικές επιρροές να είναι τόσο πλούσια αντιφατικές μεταξύ τους και το κράμα που δημιουργείται ως αποτέλεσμα τόσο ενδιαφέρον. Η αστική κουζίνα, που προκύπτει από τα εύπορα στρώματα της Ερμούπολης, συνυπάρχει με το φαγητό των αγροτών αλλά κι εκείνο του προλεταριάτου. Έτσι από τη μία έχουμε μια ευρωπαϊκή κουζίνα της αστικής τάξης με πιάτα όπως πχ το σαβόρο στον φούρνο, απ’την άλλη την κουζίνα των λαϊκών ανθρώπων βασισμένη σε εποχικά προϊόντα και απλούς τρόπους παρασκευής, αλλά και αυτή των καφενείων που τιμά τα τηγανητά μεζεδάκια που τρώγονται στα όρθια.

Από τα τοπικά προϊόντα εδώ ξεχωρίζουν τα τυριά. Το διάσημο και περιζήτητο Σαν Μιχάλη ΠΟΠ, γνωστό και ως η ελληνική «παρμεζάνα», και η Κοπανιστή ΠΟΠ, το ξινότυρο, η γραβιέρα, η μυζήθρα και η τυροβολιά, συνθέτουν ένα καλάθι γεύσεων που αναδεικνύουν τα συριανά τυριά ως κορυφαία. Σειρά έχουν τα αλλαντικά, με πιο χαρακτηριστικά τη λούζα και τα λουκάνικα με μάραθο. Η άγρια κάπαρη, τα χόρτα και η διάσημη μαραθιά (μυρωδικό) έρχονται να ενισχύσουν την αυθεντική γεύση της συριανής γης.

Οι τοπικές συνταγές εδώ συμπεριλαμβάνουν μπόλικα πιάτα με βάση το κρέας ή το ψάρι και τα θαλασσινά, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους την ενισχυμένη προσθήκη ντόπιων μυρωδικών. Ωστόσο, αν έπρεπε να επιλέξουμε δύο εντελώς διαφορετικά και χαρακτηριστικά πιάτα αυτά είναι η καπαροσαλάτα και η μαϊντανοσαλάτα που συγκεντρώνουν την συριανή γη σε μια μπουκιά.

Συνώνυμα της Σύρου είναι φυσικά και τα εμβληματικά γλυκά, με τεράστια ιστορία και φήμη, τα λουκούμια και οι χαλβαδόπιτές. Κορυφαίες θεωρούνται και οι ντόπιες μαρμελάδες.

Πως να έρθετε

Η Σύρος είναι νησί των Κυκλάδων και μπορεί να προσεγγιστεί εύκολα είτε με πλοίο από τα λιμάνια του Πειραιά, της Ραφήνας και του Λαυρίου, είτε με αεροπλάνο.