Bayram yemeklerinde rahipler, kutlamanın neşesini manastırın sadeliği ve derin maneviyatla birleştiren kurallara uyuyorlar. Günümüzde bu yemekler günlük hayattakinden daha zengin ama abartısız, sadedir. Amaç yemekten zevk almak değil, Tanrı’ya verdiği nimetler için şükretmektir.

Rum Ortodoks Kilisesi’nin en önemli bayram günleri olan Noel, Paskalya ve 15 Ağustos’taki “Meryem Ana’nın Göğe Yükselişi” günlerinde bile manastırda et tüketilmesi adet değildir. Bunun yerini basit geleneksel yöntemlerle pişirilen ve yanında mevsim sebzelerinin servis edildiği balık almaktadır. Tipik tarifler arasında “fırında morina balığı”, ızgara çipura, sebzeli, bulgurlu veya pilavlı balık buhulama yer alır.

Balık Hıristiyanlıkta semboliktir ve kutsanmış bir yiyecek olarak kabul edilir. Aynı zamanda oldukça besleyicidir, hafiftir ve kutlamaların ruhani boyutuna uygundur.

Eğer bayram yemeklerinden biri oruç dönemine denk gelirse rahipler, “kesme makarnalı ahtapot”, “ıspanaklı mürekkep balığı”, kalamar dolması, “midyeli pilav” ve deniz ürünlü makarna gibi deniz ürünlerini tercih ederler. Deniz ürünleri oruç/perhiz yemeğidir ve manastır beslenme alışkanlıklarıyla uyumludur. Tüketilen tatlılar da aynı mantıkla yapılır. Eğer bayram oruç tutulan günlere denk gelmiyorsa süt ürünleri ve yumurta da eklenebilir.

Bayram sofralarında ayrıca manastır bahçelerinden toplanan mevsim yeşillikleri ve sebzelerle yapılan sebzeli börekler ve süt ürünlerinin tüketilmesine izin verildiğinde ise peynirli börek gibi çeşitli börekler de ikram edilir. Manastırın fırınlarında pişirilen ekmekler de bayram sofralarında yerini alır ve çoğunlukla ceviz, kuru üzüm, susam gibi çeşitli meyvelerle zenginleştirilir.

Bayramlarda rahiplerin, genellikle manastırın bağlarında üretilen şarapları tüketmelerine de izin verilir. Şarap ölçülü bir şekilde ve kutlama sevincine şükrederek içilir.

 Rahiplerin bayram yemekleri manevi ve gastronomik bir deneyimdir. Gelenek ve dindarlığı bir araya getirerek bize sevinç anlarında bile alçakgönüllülüğün önemini hatırlatırlar. Yemekler ortaklaşa yapılır ve rahipleri bir araya getirerek kardeşlik ve topluluk duygusunu güçlendirir.

Manastır kutlamalarındaki yiyecekler mütevazı, kutsanmış ve sadelik ve yaradılış sevgisine dayalıdır. Ancak bazı durumlarda, bayram günlerinde manastırları ziyaret edenler, genellikle kendileri için hazırlanan ve et de içerebilen başka bir yemeği seçme hakkına sahiptirler. Bu, her manastırın baş rahibine ve ziyaretçilerine ne kadar sıkı bir diyet uyguladığına bağlıdır.