Σκιάθος

Με γαλαζοπράσινα νερά, παραλίες χρυσές αμμουδερές ή με ολόλευκο βότσαλο,  και πευκόφυτη βλάστηση που φθάνει έως την θάλασσα, όπως στις φημισμένες Κουκουναριές, η Σκιάθος είναι ένας από τους κορυφαίους καλοκαιρινούς προορισμούς. Ιδανική για κολύμπι σε μια από τις δεκάδες επιλογές που προσφέρει ορισμένες προσβάσιμες μόνο από θαλάσσης, water sports, αλλά και καταδύσεις υποθαλάσσιας περιπλάνησης στα κοντινά νησάκια Άρκος και Ρέπι, κερδίζει τους ταξιδιώτες στα γραφικά στενά του μοναδικού οικισμού της, της πόλης της Σκιάθου, αλλά και τους καλεί σε ανεπανάληπτες περιπατητικές διαδρομές στα μονοπάτια της. Ενώ η Λιμνοθάλασσα της Στροφυλιάς, ακριβώς πίσω από πευκοδάσος, ενταγμένη στο Natura 2000 και Καταφύγιο Άγριας Ζωής συνιστά μια ωδή στη βιοποικιλότητα.

Κατοικημένη από την αρχαιότητα, έχει υπάρξει τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ενετική κτήση και οθωμανική επαρχία. Μάλιστα, σημείο αναφοράς και μνήμης της παρουσίας των Ενετών στο νησί αποτελεί το Μπούρτζι, η κατάφυτη χερσόνησος, που «σχίζει» το λιμάνι της Σκιάθου στα δύο, κι επί του οποίου βρίσκονται υπολείμματα των τειχών του κάστρου που δέσποζε εκεί από τον 13^ο έως τα μέσα του 17^ου αιώνα, όταν και καταστράφηκε ολοσχερώς.

Πριν από όλα όμως, η Σκιάθος είναι το νησί του «Άγιου των γραμμάτων», όπως συνηθίζεται να ονομάζεται, του σπουδαίου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Για αυτό και μια επίσκεψη στο σπίτι -ανακηρυγμένο ιστορικό μνημείο- που έζησε αυτός ο αυθεντικός εκφραστής του ελληνικού πνεύματος, συγκαταλέγεται στα «πρέπει» κάθε ταξιδιωτικής λίστας.

Γαστρονομία

Η ελκυστικότητα της Σκιάθου επεκτείνεται και στη γαστρονομία της. Πρόκειται για μια γαστρονομική παράδοση που εντοπίζεται στο έργο του Παπαδιαμάντη, στο οποίο αφηγήσεις τρόπων της καθημερινής ζωής, αποτυπώνουν όλη την παλέτα διατροφικών αγαθών, αγροτικών, κτηνοτροφικών και θαλασσινών, αλλά και την ξεχωριστή ταυτότητα της σκιαθίτικης κουζίνας. Μιας κουζίνας λιτής, απέριττης, και για αυτό ουσιαστικά γευστικής, η οποία όχι μόνο διασώζεται στις μέρες μας, αλλά και εξελίσσεται δημιουργικά, μέσα και από το σημαντικό έργο της Γαστρονομικής Κοινότητας του νησιού.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της μαγειρικής στη Σκιάθο είναι το πρωτότυπο πάντρεμα των καρπών της γης και των θησαυρών της θάλασσας. Εδώ συναντάμε ψάρια και θαλασσινά με ζαρζαβατικά. Στα ανοιχτά τις Σκιάθου η αλιεία προσφέρει εξαιρετική πρώτη ύλη, τόσο ψάρια και μαλάκια όσο και «τσόφλια», κατά πώς αποκαλούσαν οι παλιοί Σκιαθίτες τους αστακούς και τα καραβιδοειδή, ενώ η σκιαθίτικη γη τροφοδοτεί τους ντόπιους με γευστικά λαχανικά. Σουπιές με βουνίσια χόρτα, σφυρίδες βρασμένες με ντομάτα, συναγρίδα ή πεσκανδρίτσα στιφάδο, αστακός ή καραβίδα με κολοκύθια είναι μερικά μόνο από τα πιάτα που μπορεί κάποιος να απολαύσει στο νησί.

Δίπλα τους, στέκονται και οι πασίγνωστες παραδοσιακές πίτες, οι τοπικές χορτόπιτες, τα καλαπόδια, και η σκιαθίτικη τυρόπιτα, με το σπειροειδές σχήμα και τη συγγένεια με τις αντίστοιχες της Σκοπέλου και της Αλονήσου.

Βέβαια από τα τραπέζια των Σκιαθιτών δεν λείπουν τα εκλεκτά αρνάκια ντόπια εκτροφής, τα αγριοκάτσικα ή τα σκιαθίτικα κουνέλια, κι αυτά μαγειρεμένα με την πρώτη ύλη της σκιαθίτικης γης, τα ντόπια ζαρζαβατικά και λαχανικά.

Όσο για τα γλυκά; Τοπικά χαιμαλιά, (δηλαδή πουγκιά τηγανητής ζύμης), γεμιστά με μέλι και καρύδια, πασπαλισμένα με ζάχαρη άχνη, που συνόδευαν παραδοσιακά τις στιγμές της οικογένειας και της κοινότητας, όπως επίσης και ο σκιαθίτικος μπακλαβάς.

Πως να έρθετε

Η Σκιάθος ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Σποράδων και μπορεί εύκολα να προσεγγιστεί ακτοπλοϊκά από την ηπειρωτική χώρα, είτε από τον Άγιο Κωνσταντίνο είτε από τον Βόλο. Παράλληλα υπάρχει αεροπορική σύνδεση, καθώς στο νησί υπάρχει το Διεθνές Αεροδρόμιο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.